مرتضی اشرفی پاییز

خودم کادوی قشنگ امسالتو میخرم

میدونم حالت بده حالتو میخرم

یخ زدی مگه من مردم

شده کلامو بفروشم شالتو میخرم

میدونم سرده پاییز نامرده

ولی اونکه ولت کرده رفته محاله برگرده

حالتو از اونکه بود خرابتر کرده

اونیکه سر به سرت میذاره سردرده

رفیقتم به من بگو چه مرگته

بگو چرا ته چشات غم داری

رفیقتم به من بگو چرا انگار تو زندگیت

همش یه چیزی کم داری

رفیقتم به من بگو چه مرگته

بگو چرا ته چشات غم داری

رفیقتم به من بگو چرا انگار تو زندگیت

همش یه چیزی کم داری

یه مثال میزنم برف میاد ولی برف نمیمونه

اونیکه با یه کلمه حرف میاد پای حرف نمیمونه

نمیمونه نمیمونه

دل که ببندی بهش دو بار بخندی بهش

نمیدونه ما دندون خرابو کندیمش

نمیدونه این کلکارو خودمون ساختیم

از خودمون بردیم به خودمون باختیم

رفیقتم به من بگو چه مرگته

بگو چرا ته چشات غم داری

رفیقتم به من بگو چرا انگار تو زندگیت

همش یه چیزی کم داری

رفیقتم به من بگو چه مرگته

بگو چرا ته چشات غم داری

رفیقتم به من بگو چرا انگار تو زندگیت

همش یه چیزی کم داری